Lupa bilang.. Ya, 2 hari lalu, gw melakukan kebodohan yang ga penting tapi penting (lho?).
Jadi gini ceritanya...
Chat YM #
Sabtu siang, kira-kira jam 12-an, gw chat di YM sama Ican. Gini nih isinya...
Ican : dmana?
gw : mksd?
Ican : mneh dmana?
gw : imah
gw : kunaon?
Ican : nte
Ican : ka imah mneh deui yu
Ican : lieur uy didieu
gw : sore tapi..
Ican : tuing rek naon
Ican : naha?
Ican : sok ajak sibagus
gw : ku maneh we..
gw : hhehhe..
Ican : atw g k rmh bgus aj yu
gw : hmm...
gw : nnti sre andri mw k sni..
gw : jd g bsa..
Ican : nyeh
gw : he?
Ican : si andri srh k rmh bgs jg gti
Ican : *gtu
gw : klem..
Ican : kumaha bah?
gw : bisanya jm 4an.. ad les dl d rmh..
Ican : owh
Ican : k rmh bgus jdiny?
gw : rmh baha aja klo km mw..
Ican : yu lah
Ican : jam 4 kn?
gw : insya allah
gw : perubahan jadwal akan diumumkan kembali
gw : hhehe...Lupa Bilang #
Nah, lw tau ga apa yang terjadi berikutnya?
Sorenya, gw diajak pergi sama nyokap, kira-kira jam setengah lima.
Pas di jalan, ada yang nelepon gw, yang nelepon si Ican.
Damn!
Gw baru inget kalo Ican mau ke rumah.
Terus, gw angkat tuh telepon.
Yah, gw minta maaf, soalnya gw lupa gitu deh. Hehe...
Sekian...
Btw, buat Ican, sorry ya.. Hehe... :D
Since you've made it this far, sharing this article on your favorite social media network would be highly appreciated 💖! For feedback, please ping me on Twitter.
Published